• W przypadku tynku tradycyjnego tynk ten nakłada się na przegrodę wykonaną z cegieł kartonowo-gipsowych, betonu, bloczków betonowych… konieczne jest użycie konwencjonalnych kołków i wkrętów, które muszą wniknąć w twardą część przegrody.
• W przypadku płytek gipsowych metoda jest taka sama, zwracając uwagę na zachowanie średnich kotew rozporowych, aby nie pęknąć płytek gipsowych.
• W przypadku płyt kartonowo-gipsowych oraz jeśli meble kuchenne nie są zbyt ciężkie i nie są przeznaczone do przyjmowania dużych obciążeń (naczyń), można zastosować kołki rozporowe typu „Molly”. Płytę gipsowo-kartonową przebijamy najpierw do średnicy kostki, popychamy kostkę, a następnie ćwiczymy rozszerzanie za pomocą specjalnych szczypiec. Kołek jest następnie mocno osadzony w płycie gk, pozostaje tylko wkręcić wkręt (dostarczany z kołkiem).
W przypadku dużych obciążeń istnieje możliwość zakotwienia punktów podparcia w słupkach ramy przegrody okładzinowej.
W przypadku bardzo dużych obciążeń konieczne może być umieszczenie elementu drewnianego za płytą gk (a więc przed jej montażem) lub znalezienie twardej części ściany, w której zostaną zamocowane kotwy wsporcze. elementy.